جلوه ای از لطفِ یار است، باغ کینی باوه خان۱
گلشنش عاری ز خار است، باغ کینی باوه خان
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋
چون خیال آشفته می‌گردد ز بازیهای دهر
مأمنی بی اضطرار است، باغ کینی باوه خان
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋
گاه می آید ز هر سو تیرهای غم به دل
از وجودت غمگسار است، باغ کینی باوه خان
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋
در هیاهوی زمانه، غرق در ماشین و دود
آسمانش بی غبار است ،باغ کینی باوه خان
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋
می شوی دلتنگ از تنهایی و شهر غریب
جمع یاران را قرار است ،باغ کینی باوه خان
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋
شهرِ من۲در حسرتِ آبی گوارا ،تشنه است
بهره مند از چشمه سار است، باغ کینی باوه خان
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋
می کشانَد سویِ خود، هر هفته و هرماه و سال
گوئیا بهرم نگار است، باغ کینی باوه خان
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋
زانکه شبهای فراوان ،می شنید اسرار من
خود رفیقی راز داراست، باغ کینی باوه خان
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋
کی توان دل کند ،روزی، زین فضای پر زمهر ؟
بس صفایش بی شمار است، باغ کینی باوه خان
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋
یا رب این جایِ امید از من، جدا ،هرگز مخواه !
هجر او بس ناگوار است ،باغ کینی باوه خان
حشمت‌الله محمدی
کینی باوه خان ،شهریور۱۴۰۴
***********************
۱. برای عزیزانی که آشنایی ندارند عرض می کنم ، کینی باوه خان که به زبان فارسی یعنی چشمه ی باباخان ،نام منطقه ای در دامنه های کوه امروله است.
۲.همدان
این شعر همانند دیگر اَشعار شما دلنشین و رسا و خالی از عیب و نقص است . درود بر شما شاعر توانمند زاده ی چم چم سنقر
که بحق توصیفی زیبا از آن منطقه ی آرام و بی آلایش نموده اید .
توفیق رفیق راهتان باد